عملکرد تعریق پارچه پلی استر و کاربرد آن در لباس ورزشی

1. مکانیسم تعریق پارچه پلی استر
هسته مکانیسم تعریق در جذب رطوبت و اتلاف رطوبت نهفته است. هیگروسکوپی فیبر پلی استر به خودی خود ضعیف است ، که عمدتاً با آبگریز (دفع آب) تعیین می شود. عرق به طور مستقیم توسط فیبر پلی استر جذب نمی شود ، اما به سرعت از طریق تنش سطحی و عملکرد مویرگی به سطح پارچه منتقل می شود. پارچه پلی استر در این فرآیند عرق را حفظ نمی کند و عرق به راحتی به قسمت بیرونی پارچه هدایت می شود و به سرعت تبخیر می شود.

به طور خاص ، هنگامی که ورزشکار عرق می کند ، اولین عرق با سطح لباس تماس می گیرد. با توجه به آبگریز فیبر پلی استر ، عرق نمی تواند توسط خود فیبر جذب شود ، اما در امتداد سطح فیبر به کل سطح لباس گسترش می یابد. در این فرایند ، عرق در پارچه حفظ نمی شود ، اما به سرعت تخلیه می شود و از طریق تبخیر در هوا ناپدید می شود. این مکانیسم اجازه می دهد تا ورزشکارانی که لباس ورزشی پلی استر دارند ، احساس خشکی را حفظ کنند و حتی در هنگام ورزش شدید ، عرق را نیز می توان به سرعت از بدن تخلیه کرد و از تجمع رطوبت و ناراحتی خودداری کرد.

2. اثر تعریق پارچه های پلی استر
اثر تعریق پارچه های پلی استر در لباس ورزشی به ویژه در ورزش های با شدت بالا بسیار قابل توجه است. اگر عرق روی سطح پوست حفظ شود ، نه تنها باعث می شود افراد احساس ناراحتی کنند بلکه ممکن است باعث تحریک پوست یا سایر مشکلات سلامتی شود. پارچه های پلی استر به طور موثری از طریق خاصیت رطوبت عالی آنها از این کار جلوگیری می کنند.

هدایت رطوبت سریع: سطح الیاف پلی استر معمولاً صاف است و فاقد توانایی جذب رطوبت است ، که به عرق اجازه می دهد تا به سرعت در سطح فیبر پخش و تخلیه شود. در مقایسه با سایر پارچه ها ، پلی استر می تواند به طور مؤثر زمان احتباس عرق را کاهش دهد ، تنفس را تقویت کند ، اطمینان حاصل کند که عرق می تواند در مدت زمان کوتاهی تبخیر شود و پوست را خشک نگه دارد.

از رطوبت خودداری کنید: پنبه سنتی یا برخی از الیاف مصنوعی کمبودهای خاصی در عملکرد تعریق دارند. بعد از اینکه عرق به فیبر جذب می شود ، اغلب برای مدت طولانی نمی تواند تبخیر شود و لباس ها را مرطوب و سنگین کند و پوشنده احساس ناراحتی کند. پارچه های پلی استر به دلیل آبگریز بودن و کمبود کمبود آن ، به دلیل تجمع عرق ، لباس سنگین شدن لباس را دشوار می کند و در هنگام پوشیدن احساس سبک تر و راحت تری دارند.

قابلیت تنفس افزایش یافته: در حین ورزش با شدت زیاد ، دمای بدن به سرعت افزایش می یابد و باعث افزایش تولید عرق می شود. عملکرد تعریق پارچه های پلی استر نه تنها به ساختار خود مواد بلکه به روش بافندگی پارچه و ترتیب الیاف نیز بستگی دارد. از طریق فناوری بافندگی ویژه ، پارچه های پلی استر می توانند تنفس بهتری داشته باشند ، تبخیر عرق و گردش هوا را تقویت کنند و بیشتر اثر تعریق را بهبود بخشند.

3. فناوری برای بهبود عملکرد تعریق پارچه های پلی استر
اگرچه پارچه های پلی استر در تعریق عملکرد خوبی دارند ، با تنوع تقاضا برای لباس ورزشی ، بسیاری از مارک ها و تولید کنندگان همچنان نوآوری و استفاده از انواع فناوری ها را برای بهبود عملکرد تعریق پارچه های پلی استر دارند. موارد زیر چندین فناوری مشترک است:

فناوری فیبر ریز: برخی از پارچه های پلی استر از فناوری ریز و درشت استفاده می کنند ، یعنی ایجاد منافذ ریز در داخل یا روی سطح فیبر برای افزایش تنفس پارچه و سرعت استخراج رطوبت. میکروپورها می توانند به طور موثری گردش هوا پارچه را بهبود بخشند و اجازه می دهند عرق و گرما سریعتر از بدن تخلیه شود و از این طریق به طور موثرتری خشک نگهبان را خشک می کند.

فناوری پوشش: به منظور بهبود عملکرد تعریق پارچه های پلی استر ، برخی از مارک های ورزشی پوشش های ویژه ای را برای پارچه های پلی استر اعمال می کنند ، معمولاً با پوشش دادن آنها با یک لایه از مواد آبگریز. این روکش می تواند تخلیه عرق را تسریع کرده و باعث کاهش احتباس عرق در پارچه شود و در نتیجه باعث افزایش کارایی تعریق پارچه شود.

فناوری کامپوزیت فیبر: برخی از پارچه های پلی استر از فناوری فیبر کامپوزیت استفاده می کنند ، همراه با سایر مواد عملکردی مانند Spandex (Lycra) یا پلی استر (Repreve). این ماده مخلوط می تواند در ضمن بهبود تعریق و تنفس آن ، خاصیت ارتجاعی پارچه را تقویت کند. با فیوز کردن الیاف مختلف ، لباس ورزشی می تواند ضمن حفظ انعطاف پذیری و راحتی ، تخلیه رطوبت بهتر و تنظیم دما را فراهم کند.

فناوری ضد باکتریایی: در حین تعریق ، باکتری های روی پوست ممکن است با عرق در تماس باشند و در نتیجه باعث ایجاد بوی بد می شوند. برخی از پارچه های پلی استر با افزودن فناوری ضد باکتریایی ، بهبود بیشتر راحتی و طراوت لباس ورزشی ، از رشد باکتریها و تولید بو جلوگیری می کنند.

4. مقایسه با سایر پارچه ها
عملکرد تعریق پارچه های پلی استر موقعیت مهمی را در لباس ورزشی اشغال می کند ، اما در مقایسه با سایر پارچه ها مانند پنبه ، نایلون ، اسپندکس و غیره ، پارچه های پلی استر نیز دارای مزایا و مضرات آشکار هستند.

مقایسه با پارچه های پنبه ای: پارچه های پنبه ای جذب رطوبت بسیار خوبی دارند و می توانند به سرعت عرق را از سطح پوست جذب کنند. پارچه های پنبه ای از خصوصیات ضایعات ضعیف برخوردار هستند و عرق جذب شده در الیاف حفظ می شود و باعث خیس و سنگین شدن لباس می شود و باعث می شود لباس پوشنده در حین ورزش شدید ناراحت شود. اگرچه پارچه های پنبه ای راحت هستند ، اما برای ورزش با شدت زیاد مناسب نیستند.

مقایسه با پارچه های نایلون: پارچه های نایلون از نظر جذب رطوبت و تنفس شبیه به پارچه های پلی استر هستند ، اما پارچه های پلی استر به طور کلی خاصیت خشک کردن سریع و رطوبت را دارند. پارچه های نایلون نسبتاً سنگین هستند و به اندازه پارچه های پلی استر برای نیازهای تعریق در طول ورزش طولانی مدت مناسب نیستند.

مقایسه با Spandex (Lycra): پارچه های Spandex دارای خاصیت ارتجاعی و آسایش بسیار خوبی هستند ، اما خصوصیات فتیله تعریق آنها به طور کلی به اندازه پلی استر نیست. Spandex جذب رطوبت بالایی دارد و به راحتی عرق را به الیاف جذب می کند ، اما راندمان ویکر کردن تعریق آن کم است ، که به راحتی منجر به لباس های مرطوب و سنگین می شود .